W literaturze, oprócz głównych bohaterów, którzy prowadzą nas przez fabułę i są w centrum wydarzeń, istnieje cała gama postaci drugoplanowych. Choć nie zawsze przyciągają uwagę, to jednak ich obecność jest nieodzowna. To oni nierzadko są sprawcami nieoczekiwanych zwrotów akcji, kształtują główne postaci i pozwalają na wzbogacenie narracji. Bywa, że postaci drugoplanowe zapadają w pamięci Czytelników bardziej niż sam bohater powieści. Zatem przyjrzyjmy się kilku ciekawszym przykładom.
Przykłady fascynujących postaci literackich
Samwise Gamgee – Władca Pierścieni J.R.R. Tolkiena
Hobbit Samwise Gamgee, wierny przyjaciel i ogrodnik Froda Bagginsa, jest jednym z najważniejszych bohaterów drugoplanowych w literaturze fantasy. Choć to Frodo jest centralną postacią trylogii, to właśnie Samwise odgrywa kluczową rolę w jego podróży. Lojalność, odwaga i determinacja hobbita wielokrotnie ratują Froda i przyczyniają się do ostatecznego sukcesu misji. Samwise pokazuje, jak ważne jest wsparcie przyjaciół w najtrudniejszych chwilach.
Dr Watson – Sherlock Holmes Arthura Conan Doyle’a
Doktor John Watson to postać, która stanowi doskonałe uzupełnienie dla geniusza detektywistycznego, jakim jest Sherlock Holmes. Jego relacja z Holmesem nie tylko dostarcza fabule dynamiki, ale także pozwala Czytelnikom lepiej zrozumieć skomplikowaną naturę głównego bohatera. Watson jest narratorem większości opowieści, co sprawia, że staje się łącznikiem wewnętrznego świata Holmesa z Czytelnikami. Obie postaci doskonale uzupełniają się intelektualnie i jedna nie istnieje bez drugiej. Krótko mówiąc, powieść kryminalna o Sherlocku Holmesie byłaby niewiele warta bez bohatera drugiego planu.
Hermiona Jean Weasley z domu Granger – Harry Potter J.K. Rowling
Choć Harry Potter jest tytułowym bohaterem serii, to jego przyjaciółka Hermiona Granger często wychodzi na pierwszy plan. Bez niej Harry i Ron nie raz znaleźliby się w beznadziejnej sytuacji. Hermiona jest osobą inteligentną, mądrą i odważną. Posiada umiejętność logicznego myślenia i dogłębną znajomość magicznego świata, dzięki czemu wielokrotnie ratuje przyjaciół z opresji. Jest także przykładem, że bohater drugoplanowy może być równie ważny co postać centralna. Wpływa bowiem na rozwój fabuły i los głównego bohatera.
Sancho Pansa – Don Kichot Miguela de Cervantesa
Sancho Pansa, wierny giermek Don Kichota, jest niezastąpioną postacią w tej klasycznej powieści. Jego realistyczne i praktyczne podejście do życia kontrastuje z marzycielską naturą Don Kichota. Sancho nie tylko zabarwia powieść humorem, ale również dostarcza głębokich refleksji nad sensem rycerskości i ludzkiej natury. Jego obecność w powieści podkreśla m.in. istnienie bogatej palety postaw i charakterów.
Nick Carraway – Wielki Gatsby F. Scotta Fitzgeralda
Nick Carraway, narrator Wielkiego Gatsby’ego, to kolejny przykład bohatera drugoplanowego, który odgrywa kluczową rolę w powieści. Jego perspektywa i relacje z głównymi bohaterami, Jayem Gatsbym i Daisy Buchanan, są kluczowe dla zrozumienia fabuły i tematyki powieści. Nick jest bowiem obserwatorem i komentatorem wydarzeń. Jego refleksje nad moralnością i amerykańskim snem tworzą kontekst dla działań i decyzji innych postaci.
Postaci drugoplanowe atutem powieści
Postaci drugoplanowe, jeśli tylko pisarz da im szansę, mają ogromne znaczenie dla literackich opowieści. Wzbogacają fabułę, dodają głębi głównym bohaterom i często stają się, mówiąc najprościej, niezapomnianymi elementami narracji. Dzięki nim do rąk Czytelników trafiają powieści rozbudowane, kompletne, a przede wszystkim atrakcyjne.
Każdy dobry pisarz wie, że postaci drugoplanowe mogą być nie tylko wartością dodaną jego powieści, ale też jej atutem.
(PK)