Trochę historii
Komputerowy skład tekstu to proces tworzenia i formatowania dokumentów tekstowych za pomocą specjalistycznego oprogramowania komputerowego – inaczej DTP (Desktop Publishing). Ten zaawansowany proces ma na celu stworzenie profesjonalnie wyglądających wydawnictw. Umożliwia on precyzyjne osiągnięcie estetycznego i czytelnego wyglądu publikacji w znacznie szybkim czasie niż przy użyciu technologii tzw. składu gorącego.
Początki komputerowego składu tekstu sięgają lat 70. i 80. XX wieku, kiedy to pierwsze systemy DTP pojawiły się na rynku. Wcześniej publikacje składano ręcznie w drukarniach, a składacze, zwani wówczas zecerami, musieli posługiwać się takimi urządzeniami, jak monotyp czy linotyp. O nich postaram się napisać w jednym z kolejnych materiałów, bo to kawał fascynującej historii poligrafii. Tymczasem rewolucja komputerowa całkowicie zmieniła charakter pracy składaczy tekstów. Wraz z nią wydawnictwa stały się bardziej nowoczesne, ponieważ skład publikacji wykonują już z reguły u siebie. Dawniej zajmowały się tym głównie drukarnie.
Komputerowy skład tekstu – jak to działa?
Proces komputerowego składu tekstu rozpoczyna się od wprowadzenia treści tekstu do specjalistycznego oprogramowania DTP. Dzięki temu narzędziu użytkownik może m.in. definiować układ strony, dobierać kroje pisma, ustalać interlinie, krótko mówiąc, panować nad formatowaniem tekstu. Programy DTP pozwalają także na dodawanie i zarządzanie ilustracjami oraz innymi elementami graficznymi.
Kluczowym elementem składu komputerowego jest tzw. styl, za pomocą którego definiuje się proces formatowania tekstu. Style obejmują ustawienia dotyczące czcionki, wyrównań, interlinii, odstępów między znakami i wielu innych parametrów technicznych. Dzięki zastosowaniu stylów można sprawnie i kompleksowo sformatować cały tekst danej publikacji.
Komputerowy skład tekstu – podsumowanie zalet
Komputerowy skład tekstu ma wiele zalet, które w procesie wydawniczym przekładają się na poprawę jakości i wydajności. Ta technologia jest znacznie szybsza niż ręczne układanie tekstu, a tym samym usprawnia i przyspiesza proces wydawniczy. Jest też bardziej ekologiczna, bowiem tradycyjna czcionka to stop drukarski powstały z ołowiu, cyny i antymonu. Bez wątpienia praca zecera była zajęciem często skutkującym ciężkimi chorobami zawodowymi.
Mówiąc o składzie komputerowym, należy też wspomnieć o aspekcie czysto praktycznym. Istotną zaletą oprogramowania DTP jest możliwość stosunkowo łatwej edycji tekstu, co nie jest proste w przypadku składu ręcznego. Prościej jest też łączyć tekst z obrazami, tabelami i innymi elementami. Ponadto stosowanie stylów i szablonów, a więc dysponowanie narzędziem powtarzalności, jest nieocenionym atutem. Przykładowo znacznie upraszcza to przygotowanie do druku serii publikacji.
Żadna publikacja nie ujrzy dziś światła dziennego bez zastosowania technologii komputerowej w procesie składania tekstu. No cóż, świat idzie do przodu…
(PK)