Literatura od wieków ukazuje nie tylko działania bohaterów, ale także ich przeżycia, emocje i rozterki. Świat wewnętrzny bohatera literackiego to przestrzeń, w której rodzą się decyzje, konflikty i marzenia. Dzięki niemu Czytelnik może zbliżyć się do postaci, lepiej zrozumieć jej zachowania i odkryć głębsze znaczenie fabuły. Autorzy często kreślą ten świat z wielką dbałością, czyniąc go nie mniej ważnym niż wydarzenia zewnętrzne.
Konrad z Dziadów (część III) – wewnętrzna walka romantyka
Adam Mickiewicz stworzył w Dziadach (część III) postać Konrada jako symbolu jednostki rozdartej pomiędzy dobrem wspólnym a osobistym cierpieniem. Konrad przeżywa intensywną walkę duchową. Jego świat wewnętrzny to nieustanne napięcie pomiędzy chęcią ocalenia narodu a pychą, która każe mu równać się z Bogiem. Wielka improwizacja to zapis monologu człowieka w rozpaczy, poszukującego o sensu istnienia. W jego słowach czuć ogrom emocji – bunt, żal, miłość, pragnienie siły i zrozumienia. Konrad staje się głosem całego pokolenia, a jego życie wewnętrzne – lustrem romantycznej duszy.
Hamlet – książę uwięziony w swoim umyśle
Z kolei w Hamlecie Szekspira tytułowy bohater nie tylko staje przed moralnym wyzwaniem, ale też mierzy się z samym sobą. Tutaj świat wewnętrzny bohatera literackiego pełen jest zwątpień, lęku i bólu. Po śmierci ojca Hamlet rozważa, czym jest prawda, lojalność, wina i kara. Wciąż analizuje, zamiast działać. Jego słynny monolog „Być albo nie być” to jedno z najgłębszych literackich wyznań o sensie życia i śmierci. Hamlet to postać, której działania wynikają bezpośrednio z tego, co przeżywa wewnętrznie, nie zaś z zewnętrznych uwarunkowań.
Dlaczego świat wewnętrzny bohatera literackiego jest tak istotny?
Bez głębokiego wglądu w psychikę bohaterowie staliby się nijacy, ubodzy duchowo i jednowymiarowi. Świat wewnętrzny bohatera literackiego bez wątpienia buduje więź między postacią a Czytelnikiem. Ponadto dobrze opisany pomaga lepiej zrozumieć utwór. Najczęściej też skłania do refleksji nad wieloma zagadnieniami, takimi jak: sens życia, rola jednostki, wartość prawdy czy cena miłości. To właśnie dzięki umiejętnie wykreowanym bohaterom literatura staje się odbiciem ludzkich emocji.
(PK)