Powieść policyjna to wyjątkowy podgatunek literatury kryminalnej, który koncentruje się na śledztwach prowadzonych przez funkcjonariuszy policji lub prywatnych detektywów. Główną osią fabuły jest zwykle zbrodnia, którą Czytelnik odkrywa wspólnie z bohaterem lub bohaterami. Realistyczne przedstawienie metod śledczych oraz procedur policyjnych stanowi podstawę podobnych utworów. Powieść policyjna pozwala na wgląd w nieznane nam realia pracy stróżów prawa. Poniżej postaram się usystematyzować jej cechy.
5 najważniejszych cech powieści policyjnej
- Realizm opisywanych procedur. Pisarze dość szczegółowo odwzorowują procedury policyjne, takie jak: badania miejsc zbrodni, analizowanie dowodów, przesłuchania świadków czy sporządzanie protokołów przesłuchań. Dzięki temu powieść policyjna staje się niezwykle realistyczna.
- Silny bohater. To on tropi mordercę. Najczęściej jest to wyrazista postać śledczego lub policjanta charakteryzująca się bogatym życiem wewnętrznym. Ma ona nierzadko swoje wewnętrzne problemy, co w konsekwencji dodaje jej głębi psychologicznej i wiarygodności.
- Wnikliwość śledztwa. Akcja zwykle rozwija się poprzez stopniowe odkrywanie faktów i analizę dowodów. Pozwala to Czytelnikowi podążać za logiką śledztwa krok po kroku. Bez wątpienia dbałość o szczegóły jest w tym przypadku bardzo ważna.
- Aspekt społeczny. Fabułę powieści policyjnej najczęściej osadza się w konkretnej rzeczywistości. Ułatwia to Czytelnikowi zrozumienie takich tematów, jak: przestępczość, korupcja czy nierówność społeczna.
- Budowanie napięcia. Fabuła powieści policyjnej buduje napięcie w sposób szczególny. Zazwyczaj rozwija się niezbyt szybko, stopniowo, aczkolwiek konsekwentnie. Tym samym wciąga Czytelnika w zagadkę i prowadzi go do zaskakującego zakończenia.
Ciekawsze przykłady
Jednym z klasycznych przykładów z literatury obcej jest obszerny cykl powieści szwedzkiego pisarza Henninga Mankella o komisarzu Kurcie Wallanderze. Książki tego autora ukazują nie tylko zawiłości śledztwa, lecz również dotykają problemów, z jakimi boryka się szwedzkie społeczeństwo. Notabene już pierwsza powieść Mankella Morderca bez twarzy, która ukazała się w 1991 roku, stała się prawdziwym bestsellerem.
W Polsce na uwagę zasługuje seria o Eberhardzie Mocku autorstwa Marka Krajewskiego. Mock, policjant w międzywojennym Wrocławiu, rozwiązuje zawiłe zagadki kryminalne, zaś tłem jego przygód są mroczne realia przedwojennej Polski. Serię zapoczątkowała wydana w 1991 roku powieść Śmierć w Breslau.
Czym przyciąga powieść policyjna?
Podsumowując, powieść policyjna opiera się na zagadce kryminalnej, jak też realistycznym odwzorowaniem pracy organów ścigania. Ma swoich wiernych fanów na całym świecie. Dla Czytelników lubiących detektywistyczne łamigłówki, nieoczekiwane zwroty akcji i narastające napięcie, jest to z pewnością najlepsza lektura.
(PK)