Wybrane powikłania kolonoskopii – punkt widzenia anestezjologa
© Borgis - Nowa Medycyna 3/2018, s. 164-175 | DOI: 10.25121/NM.2018.25.3.164
*Jacek Wadełek
Streszczenie
Kolonoskopia należy do zabiegów wykonywanych powszechnie, zarówno w celu diagnostyki, jak i leczenia wielu schorzeń i objawów. Podczas wykonywania kolonoskopii mogą wystąpić groźne powikłania, takie jak krwawienie i perforacja jelita grubego, zwłaszcza u pacjentów podczas usuwania polipów jelita grubego. Najczęstszym powikłaniem po endoskopowym usuwaniu polipów jest krwawienie. Może ono wystąpić bezpośrednio po polipektomii lub po upływie godzin, a nawet dni od zabiegu. Ostre krwawienie po usunięciu polipów często jest natychmiast rozpoznawane i może być leczone endoskopowo. Do innych, nieendoskopowych sposobów leczenia krwawienia po kolonoskopii należą embolizacja angiograficzna i leczenie operacyjne. Nagła utrata dużej ilości krwi (krwawienie/krwotok wewnętrzny) do dolnego odcinka przewodu pokarmowego może powodować niestabilność krążeniową i konieczność leczenia operacyjnego w trybie natychmiastowym lub pilnym. Chociaż perforacja jelita grubego jest powikłaniem rzadkim, to może skutkować koniecznością wykonania operacji metodą na otwarto, wytworzenia stomii na jelicie grubym, powikłaniami septycznymi, przedłużonym pobytem w szpitalu, a nawet zgonem pacjenta. O postępowaniu z pacjentem po rozpoznaniu perforacji decyduje chirurg, który bierze pod uwagę przede wszystkim: miejsce i rozległość uszkodzenia (mikroperforacja czy rozległe uszkodzenie jelita), stan ogólny pacjenta i współistniejące patologie jelita grubego. Zarówno nagła laparotomia z powodu krwawienia do dolnego odcinka przewodu pokarmowego, jak i z powodu perforacji jelita grubego wymagają współpracy endoskopisty, chirurga i anestezjologa w okresie okołooperacyjnym.
Summary
Colonoscopy is a commonly performed procedure for the diagnosis and treatment of a wide range of conditions and symptoms, as well as for the screening and surveillance of colorectal neoplasia. Serious complications, such as bleeding and perforation, are reported in patients undergoing colonoscopy, especially during polypectomy. Bleeding is the most common complication of colonic polypectomy. It can occur immediately following polypectomy or be delayed from hours to up to days. Acute post-polypectomy haemorrhage is usually immediately apparent and amenable to endoscopic therapy. Nonendoscopic treatment modalities include angiographic embolization and surgery. Acute massive bleeding (internal bleeding/haemorrhage) into the lower gastrointestinal tract may cause hypovolaemia, which decreases cardiac output and tissue oxygen supply, which may require emergency surgery. Although colonic perforation is a rare complication, it is associated with a high rate of morbidity and mortality. This unpleasant complication could result in surgical intervention, stoma formation, intra-abdominal sepsis, prolonged hospital stay, and even death. An extra-intestinal structure identified during endoscopic examination is the most common clinical feature of colonic perforation. The management of patients with colonic perforation should be individualized based on patients’ clinical status and underlying diseases, the nature of perforation, and concomitant colorectal pathologies. Patients with both acute massive bleeding and lower gastrointestinal perforation may need emergency laparotomy, which requires perioperative cooperation of an endoscopist, a surgeon and an anaesthetist.
To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.