Perforacja jelita spowodowana przez dren otrzewnowy układu zastawkowego

*Jakub Noskiewicz¹, Bartłomiej Kopaczewski², Małgorzata Rzanny-Owczarzak¹, Krzysztof Jarmusz², Barbara Kocąb¹, Przemysław Mańkowski¹

Streszczenie
Wytworzenie przecieku komorowo-otrzewnowego jest jedną z najczęściej wykonywanych procedur w neurochirurgii dziecięcej. Pomimo że procedurę tę przeprowadza każdy neurochirurg i uznaje się ją za bezpieczną, może wiązać się ona z pewnymi powikłaniami. Około połowa z nich dotyczy drenu otrzewnowego układu zastawkowego. Samoistne wypadnięcie drenu przez odbyt zdarza się bardzo rzadko.
Czteromiesięczne niemowlę zostało przywiezione do szpitala z powodu samoistnego, bezobjawowego wypadnięcia drenu otrzewnowego układu zastawkowego przez odbyt. Dziecku włączono antybiotykoterapię dożylną i przyjęto je na Oddział Neurochirurgii Dziecięcej. Wdrożono postępowanie zabiegowe składające się z czasowego wyłonienia proksymalnego fragmentu drenu otrzewnowego oraz przezodbytowego wyjęcia części dystalnej drenu. Chłopiec nie wymagał usunięcia całego układu zastawkowego. Nie było też konieczności wykonania laparotomii. Wdrożono czasowe, całkowite żywienie parenteralne. Nie obserwowano żadnych powikłań ze strony przewodu pokarmowego na skutek tak prowadzonego postępowania terapeutycznego. Ostatecznie leczenie zakończono wszczepieniem nowego drenu otrzewnowego.

Summary
Ventriculoperitoneal shunt implantation is one of the most common procedures in paediatric neurosurgery. Although the procedure is used often in general neurosurgical practice and regarded as a safe intervention, it has several usual and unusual complications. About a half of these complications involve the peritoneal catheter. Spontaneous transanal protrusion of ventriculoperitoneal shunt is very rare.
A 4-month-old baby was admitted to hospital due to spontaneous, asymptomatic transanal protrusion of ventriculoperitoneal catheter. The boy was put on intravenous antibiotics and taken to surgery. Treatment consisted of extrusion of the peritoneal catheter through the anus and temporary externalisation of the proximal part of the shunt. The previously implanted valve was preserved. Laparotomy was not necessary. Postoperative parenteral nutrition was used. No gastrointestinal complications were found on postoperative observation. Finally, a new peritoneal catheter was implanted.

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.