Późne tworzenie zębów nadliczbowych – opis przypadków

Nadliczbowość zębów (hiperdoncja) jest nieprawidłowością zębową polegającą na powstawaniu dodatkowych zawiązków zębowych o typowej lub atypowej budowie. Zęby nadliczbowe mogą powstawać w każdej okolicy łuków zębowych, jednak szczególnie często tworzą się one w przedniej okolicy szczęki (89-96%) (1). Rzadziej występują nadliczbowe zęby przedtrzonowe i trzonowe, a niezwykle rzadko nadliczbowe kły (2). W literaturze częstość występowania nadliczbowości w uzębieniu mlecznym ocenia się na 0,3-0,8%, natomiast w uzębieniu stałym 0,1-3,6% (1). Zaburzenie to częściej spotykane jest u mężczyzn niż u kobiet w stosunku od 2:1 do 6:1 (3-6). Obserwuje się pojedyncze lub mnogie zęby nadliczbowe, które mogą być zlokalizowane po jednej stronie łuku zębowego lub obustronnie. Pojedyncze zęby nadliczbowe spotyka się dość często (76-86%). Czterokrotnie rzadziej występują dwa zęby nadliczbowe (12-24%). Mnoga nadliczbowość zębów spotykana jest najrzadziej (poniżej 1%) i w większości przypadków jest objawem zespołów wad wrodzonych (rozszczep wargi i podniebienia, dysplazja obojczykowo-czaszkowa, zespół Gardnera). Etiologia tego zaburzenia nie jest w pełni wyjaśniona, jednak wymienia się różne teorie mogące tłumaczyć powstawanie hiperdoncji. Istnieje hipoteza nadprodukcji listewki zębowej, podziału zawiązków zębowych, teoria atawistyczna oraz dziedziczna (7, 8). Ze względu na zróżnicowanie morfologiczne zębów nadliczbowych Garvey dokonuje podziału na cztery grupy: zęby o budowie typowej dla danej grupy, o kształcie stożka, guzkowate oraz zębiaki (9). W uzębieniu mlecznym zęby nadliczbowe najczęściej mają kształt typowy dla danej grupy zębowej, natomiast w uzębieniu stałym najczęściej występującym zębem nadliczbowym jest ząb o kształcie stożka ułożony w linii pośrodkowej szczęki. Zęby nadliczbowe mogą samoistnie wyrzynać się do jamy ustnej lub też pozostają w kości, niejednokrotnie opóźniając lub uniemożliwiając wyrzynanie pozostałych zębów. Pojawianie się zębów nadliczbowych może być także przyczyną rotacji, przemieszczeń i stłoczeń zębów, diastemy, resorpcji korzeni, powstawania torbieli. W piśmiennictwie opisuje się rzadkie przypadki ektopowego występowania zębów nadliczbowych w miejscach oddalonych od wyrostków zębodołowych; jama nosowa, zatoka szczękowa, bródka (10). Powstawanie zębów nadliczbowych może odbywać się w tym samym czasie co innych zębów z danej grupy lub możliwe jest późne ich tworzenie, co tłumaczyć może hipoteza możliwości przetrwania niezresorbowanej listewki zębowej (11). Wg badań Komorowskiej i Drelicha rozwój zębów nadliczbowych był w 49,3% zgodny z rozwojem zębów typowych, opóźniony u 39,3%, a przys

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.