Operacje paliatywne
© Borgis - Nowa Medycyna 4/1999, s. 30-31
Rafał Sopyło, Marek P. Nowacki, Janusz Olędzki
Liczba zachorowań na nowotwory jelita grubego w Polsce ulega stałemu wzrostowi. W 1995 roku przekroczyła 10000 nowo zarejestrowanych przypadków, stając się u obu płci drugim co do częstości występowania nowotworem. Można ocenić, że odsetek chorych w stanie uogólnionej choroby nowotworowej już w czasie rozpoznania, jest w Polsce bardzo wysoki i wynosi ok. 50%, podczas gdy w USA nie przekracza 20%.
W Polsce odsetek pięcioletnich przeżyć bezobjawowych dla chorych poddanych radykalnemu leczeniu operacyjnemu nieznacznie przekracza 20% podczas gdy w USA przekracza 50%.
Odsetek zabiegów resekcyjnych, tj. takich, podczas których udaje się usunąć guz wraz z jego siedliskiem pierwotnym wynosi ok. 75%, przy czym 15% spośród tych zabiegów ma charakter paliatywny, z powodu synchronicznie stwierdzanych przerzutów odległych. Według innych źródeł, od 20% do 80% wszystkich operacji z powodu raków jelita grubego, to różnego rodzaju operacje mające głównie na celu zniesienie objawów związanych z nawrotem choroby, lub stanowiących próbę ponownego leczenia radykalnego.
Operacje guza pierwotnego u chorych z rozsianą chorobą nowotworową
W przypadku rozpoznania nowotworu jelita grubego, obowiązuje wnikliwa ocena konkretnej sytuacji klinicznej między innymi na podstawie badań mających na celu wykluczenie obecności przerzutów odległych. Badania te omówiono w innej pracy.
Stwierdzenie przerzutów odległych (najczęściej w wątrobie), wymaga szczególnie wnikliwej oceny wszystkich informacji uzyskanych na podstawie przeprowadzonych badań: podmiotowego, przedmiotowego i pomocniczych, tak, aby podjąć optymalne decyzje terapeutyczne uwzględniające ryzyko śmierci i powikłań pooperacyjnych oraz wolę chorych. Uważa się bowiem, iż sam fakt zaawansowanej choroby nowotworowej, a zwłaszcza obecność przerzutów odległych, istotnie zwiększają śmiertelność i odsetek powikłań pooperacyjnych, podczas gdy prawdopodobieństwo wyleczenia nie przekracza kilku %. Należy pamiętać, że zaawansowanej, uogólnionej chorobie nowotworowej często towarzyszy: niedożywienie (utrata > 5% masy ciała, niedobiałczenie – albuminy < 3,5 g%), niedokrwistość, odwodnienie. Dodatkowe obciążenie stanowią: podeszły wiek (> 70 lat), naglące wskazania do operacji, otyłość (> 50% wagi należnej), obecność ognisk zakażenia, długotrwały pobyt szpitalny (np. przewlekająca się diagnostyka w oddziale internistycznym). Współwystępowanie innych chorób przewlekłych takich jak
To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.