Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – ocena aktywności choroby na podstawie współcześnie stosowanych skal
© Borgis - Nowa Medycyna 3/2018, s. 123-137 | DOI: 10.25121/NM.2018.25.3.123
*Sławomir Glinkowski, Daria Marcinkowska
Streszczenie
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą budzącą coraz większe zainteresowanie wśród społeczeństwa. Tryb życia oraz dieta sprawiają, iż coraz więcej pacjentów skarży się na dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Zachorowalność na WZJG od kilku lat nie ulega wzrostowi, jednak wciąż pojawiają się nowe substancje lecznicze oraz możliwości leczenia. Aby wystandaryzować ocenę pacjentów z WZJG powstało i nadal powstaje wiele skal oceniających zarówno stan kliniczny, jak i zmiany w obrazie endoskopowym czy stopień odżywienia. Pierwsza skala oceniająca ciężkość rzutów WZJG, do dziś stosowana, powstała już w 1955 roku i została stworzona przez Truelove’a i Wittsa podczas badania wpływu kortyzonu na przebieg WZJG. Aktualnie, wciąż powstają nowe skale, które mają za zadanie w jak największym stopniu ułatwić i ujednolicić podejmowanie decyzji terapeutycznych przez lekarzy prowadzących chorych na WZJG. Ze względu na rozpowszechnienie choroby, chorzy ci nie zawsze trafiają jedynie do ośrodków referencyjnych, ale również do mniejszych szpitali niespecjalizujących się w terapii pacjentów cierpiących na WZJG. Z punktu widzenia lekarza chirurga najważniejszym jest ocena, czy pacjent wymaga operacji, czy możliwe jest postępowanie oparte jedynie na farmakoterapii. Gwałtowny przebieg choroby, znaczne nasilenie dolegliwości oraz niedożywienie nierzadko prowadzące do wyniszczenia uniemożliwiają leczenie zachowawcze, zmuszając do podjęcia decyzji o bardziej radykalnym postępowaniu i interwencji chirurgicznej.
Summary
Ulcerative colitis is a disease which has been attracting a growing interest in society. The contemporary lifestyle and diet cause an increasing number of patients to complain of gastrointestinal problems. The incidence of ulcerative colitis has not increased over the last few years; however, new medicinal substances and treatment possibilities have still been occurring. In order to standardise the assessment of patients with ulcerative colitis a number of scales have been developed for the assessment of their clinical status as well as changes in the endoscopic picture and nutritional status. The first scale assessing the severity of ulcerative colitis episodes, which is still being used today, was developed in 1955 by Truelove and Witts while they were studying the influence of cortisone on the course of ulcerative colitis. Currently, new scales are still being developed which aim to facilitate and standardise therapeutic decisions of doctors taking care of patients with ulcerative colitis as far as possible. Due to the prevalence of the disease the patients do not always find themselves in referral centres, but also in smaller hospitals that do not specialise in ulcerative colitis therapy. From the point of view of a surgeon the most important issue is determining whether the patient requires surgery or whether pharmacotherapy alone is sufficient. A rapid course of the disease, a high severity of complaints and malnutrition often leading to cachexia precludes conservative treatment and requires more radical management of the disease and surgical intervention.
To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.