fbpx

Septic shock in the course of Fournier’s gangrene – a case report

© Borgis - Nowa Medycyna 3/2016, s. 89-97 | DOI: 10.5604/17312485.1223277

*Jacek Wadełek

Streszczenie
Zgorzel Fourniera jest piorunującą postacią infekcyjnego martwiczego zapalenia powięzi okolic krocza, zewnętrznych narządów płciowych i okołoodbytniczej, które zwykle występuje u mężczyzn, ale może również dotyczyć kobiet i dzieci. W 2016 roku robocza grupa ekspertów do spraw sepsy wprowadziła nową definicję sepsy, jako zagrażającej życiu dysfunkcji narządu wywołanej rozregulowaną odpowiedzią gospodarza na zakażenie. Autor przedstawia przypadek wstrząsu septycznego z zespołem wielonarządowej niewydolności wywołanego zgorzelą Fourniera, który wymagał postępowania wielodyscyplinarnego i był z powodzeniem leczony w oddziale intensywnej terapii.
Sześćdziesięcioczteroletni pacjent został przyjęty do szpitala z silnym bólem okolicy okołoodbytniczej i wysoką gorączką (39°C). Pacjent leczył się doustnymi lekami hipoglikemizującymi z powodu cukrzycy. Stwierdzono ropień okołoodbytniczy i rozległe zmiany okolicznych tkanek. Postawiono rozpoznanie zgorzeli Fourniera w przebiegu ropnia okołoodbytniczego. U pacjenta zastosowano agresywną płynoterapię dożylną i farmakologiczne wspomaganie krążenia. W trybie pilnym pacjent został poddany rozległej operacyjnej nekrektomii w znieczuleniu ogólnym. Pobrano materiał do badania mikrobiologicznego. Martwicze tkanki skóry i podskórne moszny i okolicy okołoodbytniczej usunięto, a łożysko rany pooperacyjnej pozostawiono do drenażu na otwarto. Przedoperacyjnie podano antybiotyki o szerokim spektrum działania, leczenie antybiotykami zmodyfikowano po uzyskaniu wyników badań mikrobiologicznych. Wyniki posiewów pobrane podczas chirurgicznego opracowania rany potwierdziły obecność mieszanej flory bakteryjnej. Pacjent wymagał jeszcze dwukrotnego chirurgicznego usunięcia martwiczych tkanek. Udało się opanować zakażenie, dobre ziarninowanie rany uzyskano po 5 tygodniach leczenia.
Podstawę leczenia stanowią: wczesne i rozległe chirurgiczne opracowanie rany, drenaż rany na otwarto, szerokospektralna antybiotykoterapia oraz intensywne leczenie wspomagające, takie jak płynoterapia i optymalizacja układu krążenia.

Summary
Fournier’s gangrene (FG) is a fulminant form of infective necrotising fasciitis of the perineal, genital, or perianal regions, which commonly affects men, but can also occur in women and children. In 2016 a task force with expertise in sepsis has introduced a new definition of sepsis as a life-threatening organ dysfunction caused by a dysregulated host response to infection. We present a case of septic shock with multiple organ dysfunction syndrome due to FG which needed interdisciplinary management and was successfully treated in intensive care unit.
A 64-year-old male patient was admitted to our hospital with severe perianal pain and high fever (39°C). The patient had a history of diabetes mellitus under oral hypoglycaemic. Upon physical examination, the patient was hypotensive (80/40 mmHg) with tachycardia (126/min). A perianal abscess was identified. White blood cell count was 17 800/μl, C-reactive protein (CRP) was 340 mg/dl, and blood glucose was 260 mg/dl. A diagnosis of Fournier’s gangrene complicating a perianal abscess was made. The patient underwent aggressive fluid administration and haemodynamic support. He was treated with immediate extensive surgical debridement under general anaesthesia. Tissue cultures were obtained for isolation of the responsible microorganisms. The necrotic skin in the scrotum and the perianal region was evacuated into a wide-open drainage area. Preoperative antibiotic treatment with broad-spectrum antibiotics combinations was initiated and later adjusted to the culture sensitivity of the microbial isolates. According to tissue samples taken during debridement, the microbiological aetiology of FG was polymicrobial. He underwent two subsequent surgical debridements. The infection gradually subsided, gas gangrene resolved completely, and good granulation was present five weeks after surgery.
The mainstay of treatment should be open drainage and early aggressive surgical debridement of all necrotic tissue, followed by broad-spectrum antibiotics therapy and intensive therapy supportive treatment with fluid therapy and cardiovascular optimisation.

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.