Ocena umiejętności usuwania zębiny próchnicowej przez studentów ostatniego roku stomatologii przy zastosowaniu wybranych metod diagnostycznych

*Anna Turska-Szybka¹, Anna Stróżyńska², Ada Braksator²,Joanna Łuniewska², Maria Białczak², Sara Shamsa¹

Streszczenie
Wstęp. Prawidłowa ocena i umiejętne usuwanie zębiny próchnicowej stanowią główne trudności, z jakimi spotykają się studenci stomatologii podczas opracowywania ubytków. Ocena zębiny, oczywista dla doświadczonego klinicysty, często pozostaje trudna dla studenta.
Cel pracy. Ocena umiejętności usuwania zębiny próchnicowej przez studentów ostatniego roku stomatologii przy zastosowaniu wybranych metod diagnostycznych.
Materiał i metody. Do diagnostyki użyto metod: wizualno-dotykowej, LF (DIAGNOdent), FACE (Facelight) i Caries Detector. Gdy uznano ubytek jako całkowicie opracowany, dokonywano oceny przy użyciu DIAGNOdentu oraz sondy Facelight. Oceny Caries Detectorem dokonywano jako ostatniej. Wyniki poddano analizie statystycznej z użyciem współczynnika kappa Cohena, testu chi-kwadrat i U Manna-Whitneya. Obliczono zgodność metod, ilość prób potrzebną studentom do prawidłowego opracowania ubytku oraz czułość i swoistość metod względem Facelight; próg istotności p < 0,05.
Wyniki. Średnia liczba kontroli, potrzebna studentom do właściwego opracowania ubytku, wyniosła 1,5. Po pierwszej ocenie całkowicie opracowano 50,8%. Facelight jako jedyny wykazał istotną statystycznie zgodność z trzema metodami: wizualną (p = 0,001), DIAGNOdentem (p = 0,019) i wybarwiaczem (p = 0,013). Ocena dotykowa była istotnie zgodna wyłącznie z oceną wizualną (p = 0,044).
Wnioski. Studenci nie zawsze potrafią precyzyjnie określić stopień usunięcia zębiny próchnicowej. Metodą diagnostyczną o najwyższej zgodności okazał się Facelight, który może być przydatny w dydaktyce.

Summary
Introduction. Proper evaluation and skilful removal of carious dentin are major difficulties faced by dentistry students while caries excavation. Evaluation of dentin, obvious to experienced clinician, remains difficult for students.
Aim. The purpose of this study was to assess the ability of final year dentistry students to remove carious dentine, using selected diagnostic methods.
Material and methods. The following methods were used: visual-tactile, Laser Fluorescence (DIAGNOdent), FACE (Facelight) and Caries Detector. Students assessed the cavity based on visual-tactile method. When it was considered as prepared, LF and FACE examinations were performed. Caries Detector was eventually used. Results were analysed using kappa Cohen coefficient, chi-square and the Mann-Whitney U test with P < 0.05. Agreement of methods, the number of students’ attempts to prepare the cavity, as well as sensitivity and specificity of methods were calculated in relation to FACE.
Results. The average number of evaluations needed to prepare the cavity was 1.5. After the first evaluation 50.8% of cavities were prepared. FACE demonstrated statistically significant agreement with the three methods: visual (P = 0.001), LF (P = 0.019), Caries Detector dye (P = 0.013). Tactile examination was compliant only with the visual method (P = 0.044).
Conclusions. Students are not always able to accurately determine the degree of carious dentine removal. Facelight proved to be a diagnostic method with the highest consistency and usefulness in the didactic process.

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.