Zastosowanie preparatu Emdogain w leczeniu chirurgicznym zapalenia przyzębia

W przebiegu przewlekłego zaawansowanego zapalenia przyzębia, tkanki utrzymujące ząb – ozębna i kość wyrostka zębodołowego – ulegają nieodwracalnemu zniszczeniu. Jednym z celów kompleksowego leczenia periodontologicznego jest zatem odtworzenie tkanek uszkodzonych na skutek choroby. Wykonywane są w tym celu zabiegi chirurgiczne z zastosowaniem przeszczepów kostnych lub materiałów biokompatybilnych wypełniających ubytki kostne. Ponadto stosuje się preparaty stymulujące przyrost tkanki kostnej oraz sterowaną regenerację tkanek, polegającą na stosowaniu błony zaporowej w celu odizolowania ubytku kostnego od tkanki łącznej i nabłonkowej dziąsła. Umożliwia się w ten sposób wypełnienie ubytku kostnego przez komórki pochodzące z ozębnej i z kości wyrostka zębodołowego. Często w chirurgicznym leczeniu chorób przyzębia stosowane są połączenia wyżej wymienionych materiałów i metod (1).

W ostatnich latach Emdogain (Biora) stał się preparatem stosunkowo często stosowanym do odbudowy tkanek przyzębia. Preparat ten jest pochodną macierzy szkliwa, otrzymaną z zawiązków zębów prosiąt, składającą się głównie z białek z frakcji amelogenin, w półpłynnym nośniku z alginianu propylenu glikolowego. Białka te odgrywają istotną rolę w czasie rozwoju zęba w procesach powstawania cementu bezkomórkowego, ozębnej i kości wyrostka zębodołowego. Stwierdzono, że Emdogain posiada bardzo niewielki potencjał immunogenny (2). Ze względu na bardzo podobną budowę do amelogenin ludzkich, oraz na wczesną ekspozycję na białka szkliwa w czasie rozwoju osobniczego, preparat ten nie jest rozpoznawany przez organizm ludzki jako „obcy” (1).

Mechanizm działania Emdogain´u aplikowanego w obrębie kieszonek przyzębnych nie jest jeszcze dobrze poznany, jednak na podstawie badań histologicznych prowadzonych u zwierząt zasugerowano, że zachodzące procesy regeneracyjne imitują procesy zachodzące w czasie rozwoju korzenia zęba (1).

Celem pracy była kliniczna ocena chirurgicznego leczenia zaawansowanej choroby przyzębia z zastosowaniem preparatu Emdogain.

Badanie przeprowadzono w grupie 8 pacjentów w wieku 29-63 lat (4 kobiety i 4 mężczyzn) z zaawansowaną chorobą przyzębia. Badanie kliniczne przeprowadzono przed leczeniem, pół roku po leczeniu podstawowym (przed leczeniem chirurgicznym) oraz 12 miesięcy po zabiegu. Każde z kolejnych badań klinicznych obejmowało pomiar kieszonek przyzębnych przy sześciu powierzchniach każdego zęba sondą Florida Probe, pomiar odległości od dna kieszonki do powierzchni żującej/brzegu siecznego za pomocą końcówki Disk Probe (w celu określenia zmiany w poziomie przyczepu przy drugim badaniu) oraz ocenę odsetka powierzchni zębowych z płytką i odsetka kieszonek krwawiących przy zgłębnikowaniu. Do leczenia chirurgicznego zakwalifikowano łącznie 28 zębów, przy

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.