„Zwilżalność” – zachowanie materiałów wyciskowych na wilgotnych powierzchniach – inne podejście

„Zwilżalność” materiału stałego na wilgotnej powierzchni może być opisana przez kąt styczności Q pomiędzy powierzchnią wilgotną a ciałem stałym.

Kąt styczności 0 stopni oznacza, że materiał ma całkowitą zwilżalność, lecz zmniejsza się ona, gdy kąt styczności jest coraz większy (ryc. 1). Dobra zwilżalność oznacza dobrą adaptację powierzchni płynnej (wilgotnej) do powierzchni ciała stałego i związku z tym ulepszone odwzorowanie szczegółów.

Doskonałe wyciski zależą od odpowiedniej techniki wykonania jak również od własności materiału wyciskowego. Od lekarza praktyka zależy technika wyciskowa, od producenta charakterystyka materiału i takie jego parametry jak zwilżalność i płynność. Określenie zwilżalności jest powszechnie robione poprzez pomiar kąta styczności kropli wody na związanym materiale wyciskowym. Zgodnie z powszechną wiedzą im niższy kąt styczności tym lepsza zwilżalność materiału.

Ale czy jest to odpowiednia metoda porównywania materiałów wyciskowych?

Z jednej strony zwilżalność aktywowanego powierzchniowo silikonu jest procesem dynamicznym tzn. kąt styczności maleje z czasem, w związku z tym zwiększa się zwilżalność materiału. Jeśli poczeka się wystarczająco długo po nałożeniu kropli wody na materiał wyciskowy, to zawsze otrzyma się dobry kąt styczności, nawet jeśli dany silikon ma słabą zwilżalność. Niestety do tej pory nie ma dostępnych badań, które wiązałyby to opóźnienie ze stopniem zwilżalności, co jest istotne dla techników odlewających modele.

Z drugiej strony obecna metoda pomiaru kąta styczności nie jest bezpośrednio związana z tym, co się dzieje gdy pobierany jest wycisk, a tylko z momentem odlewania modelu. Dla dentystów ta metoda jest niewłaściwa, ponieważ nie robią oni wycisków z już związanego silikonu. Kropla wody umieszczona na związanym silikonie nie zachowuje się tak samo jak silikon przed zw

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.