Zaburzenia seksualne u kobiet z problemami urologicznymi

Zaburzenia seksualne dotyczą 6-9% kobiet leczących się u urologów (15, 17), a problemy urologiczne są przyczyną zaburzeń seksualnych u około 5% kobiet szukających pomocy u seksuologów (2). Piśmiennictwo poświęcone zaburzeniom seksualnym u kobiet z problemami urologicznymi jest ubogie. Również niewiele uwagi poświęca się tego typu problemom na międzynarodowych kongresach i konferencjach seksuologicznych. Można zatem stwierdzić, że jest to „zaniedbany” obszar badawczy.

W piśmiennictwie obejmującym pogranicze seksuologii i urologii kobiet najczęściej są omawiane następujące zagadnienia:

1. Stany zapalne jako przyczyna zaburzeń seksualnych.

Masters i wsp. (13) stwierdzają, że stany zapalne dolnych odcinków dróg moczowych u kobiet często wiążą się z dyspareunią a aktywność seksualna nasila przebieg infekcji. Bancroft (1) uważa, że ta przyczyna dyspareunii częściej dotyczy kobiet w wieku menopauzalnym. Kass (8) stwierdza, że bakteriomocz po stosunku jest powszechny u kobiet wykazujących skłonności do zakażen dróg moczowych. Według Kunina i wsp. (10) zapalenie pęcherza moczowego występuje 12,8 raza częściej w całej populacji kobiet niż wsród zakonnic. Metody antykoncepcyjne stosowane przez kobiety również mogą wpływać na rozpowszechnienie zakażeń dróg moczowych, szczególnie dotyczy to diafragmy (Fihn i wsp. 1985).

2. Choroby nerek i dializowanie jako przyczyna zaburzeń seksualnych.

Kolodny (9) u 80% kobiet z uremia rozpoznał spadek poziomu libido i zanik potrzeby seksualnej. Przyczyną tego jest wg. Johnsona (6) neuropatia obwodowa, apatia i depresja. Mastrogiacomo (14) na podstawie badania dializowanych kobiet u 80% rozpoznał zanik potrzeby seksualnej i wiązał to z hiperprolaktynemia.

3. Nietrzymanie moczu a jakość życia seksualnego kobiet.

Jolleys (7) stwierdza, że nietrzymanie moczu jest powszechnie spotykanym zaburzeniem u kobiet wiąże się z różnymi następstwami: poczuciem zakłopotania, lęku, ukrywaniem zaburzenia wobec partnera, unikaniem aktywności seksualnej. Lamm (11) na podstawie badania 51 pacjentek stwierdza, że zaburzenie prowadzi do unikania kontaktów seksualnych, anorgazmii, u 39% do problemów w relacjach partnerskich, u 47% do zmniejszenia częstotliwości stosunków. Vereecken (18) stwierdza, że nietrzymanie moczu wiąże się z wieloma psychicznymi i seksualnymi aspektami: wyższym poziomem neurotyzmu, poczuciem społecznego stygmatu, z depresjami, lękami, pogorszeniem relacji społecznych, u 25% pacjentek w trakcie współżycia seksual

To jest tylko fragment artykułu. Aby przeczytać całość, przejdź do Czytelni medycznej.